odmieniać

odmieniać
глаг.
• изменять
• превращать
• преображать
• спрягать
• трансформировать
* * *
1) (zmieniać) изменять
2) gram. odmieniać грамм. склонять, спрягать
anulować, odwoływać, uchylać, znosić отменять
* * *
odmienia|ć
\odmieniaćny несов. 1. изменять, менять;
2. грам. изменять; склонять (wg przypadków); спрягать (czasowniki)
+

1. zmieniać

* * *
odmieniany несов.
1) изменя́ть, меня́ть
2) грам. изменя́ть; склоня́ть (wg przypadków); спряга́ть (czasowniki)
Syn:

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Смотреть что такое "odmieniać" в других словарях:

  • odmieniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odmieniaćam, odmieniaća, odmieniaćają, odmieniaćany {{/stl 8}}– odmienić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odmieniaćnię, odmieniaćni, odmieniaćeń, odmieniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odmieniać się – odmienić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się innym; zmieniać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jego zachowanie odmieniło się, i to na lepsze. Po powrocie do domu odmieniła się całkowicie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odmienić — dk VIa, odmienićnię, odmienićnisz, odmienićmień, odmienićnił, odmienićniony odmieniać ndk I, odmienićam, odmienićasz, odmienićają, odmienićaj, odmienićał, odmienićany 1. «uczynić kogoś albo coś innym; przeobrazić, przemienić, zamienić» Odmienić… …   Słownik języka polskiego

  • deklinować — ndk IV, deklinowaćnuję, deklinowaćnujesz, deklinowaćnuj, deklinowaćował, deklinowaćowany jęz. «odmieniać wyrazy przez przypadki i liczby» Deklinować przymiotniki, rzeczowniki. deklinować się «być deklinowanym, odmienianym» Niektóre nazwiska obce… …   Słownik języka polskiego

  • koniugować — ndk IV, koniugowaćguję, koniugowaćgujesz, koniugowaćguj, koniugowaćował, koniugowaćowany 1. biol. «łączyć się w koniugacji» 2. jęz. «odmieniać czasowniki przez osoby, czasy, tryby, strony i liczby» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • stopniować — ndk IV, stopniowaćniuję, stopniowaćniujesz, stopniowaćniuj, stopniowaćował, stopniowaćowany 1. «zwiększać stopniowo nasilenie, szybkość czegoś; stosować gradację» Stopniować kary, nagrody. Stopniować trudności w programie szkolnym. 2. jęz.… …   Słownik języka polskiego

  • deklinować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, deklinowaćnuję, deklinowaćnuje, deklinowaćany, jęz. {{/stl 8}}{{stl 7}} odmieniać rzeczowniki, przymiotniki, zaimki, liczebniki przez przypadki i liczby {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • koniugować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, koniugowaćguję, koniugowaćguje, koniugowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}biol {{/stl 8}}{{stl 7}} łączyć się w koniugacji {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • stopniować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, stopniowaćniuję, stopniowaćniuje, stopniowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zwiększać stopniowo nasilenie, częstotliwość, szybkość itp. czegoś; stosować gradację czegoś :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»